Voortborduurgedicht
Ode aan de revolutie
Sta mij toe om als zomer dromer,
al het omgebrachte ongedachte,
de gebruikelijke woordenbrij voorbij,
te laten bloeien in mijn inktvloeien,
en dan te verdrinken bij het klinken,
van ontkrachtingen van verwachtingen,
vervolgens lachend toe te kijken hoe anderen bezwijken,
terwijl ik het nooit gezegde blootlegde,
daarmee al het vertrouwde afbouwde,
en tenslotte met mijn tong dat wat men verdrong,
bij ochtendwaken het besef zien aanraken,
dat oude beweren nooit zullen wederkeren.
Elianne [Vervlogen.tumblr.com], december 2014
16 jaar, Gymnasium 6
Best
samen
lichaam ontzield koud dood
geest neemt ruimtevlucht
liefde versmolten, onontwarbaar, onvoorwaardelijk
cosmos ontmoeting hereniging
romy gayus, augustus 2014
61 jaaar
bredene